سیاست

      چون عادت کردید حتما براتون داستان بگم اول یه حکایت بگم که بدونیــــــد
      چرا بعضی ها با این که اهل دین و دیانت هستند ناغافل گول دنیا و مطامع
      آن را میخورند و از سریر به حضیض می افتند . 
      پیامبر اکرم (ص) که جانم فدایش باد میفرمایند : ‏
      کسی که لقمه ی حرامی بخورد ‍، تا چهل شب نمازش قبول نمی شود و
      تا چهل روز ، دعایش مستجاب نمی گردد . سفینه البحار، شیخ عباس قمی
      اینجا را داشته باشید تا حکایت ((اثر لقمه ی حرام )) را بگم :
      شریک بن عبدالله بن سنان  قاضی و کارگزار مهدی خلیفه ی عباسی بود.
      ((شریک)) قبل از پذیرفتن منصب قضاوت ، به دربار خلیفه احضــــــــار شد .
      خلیفه او را خطاب کرده گفت :
      یا شریک ! یکی از این سه امر را باید اختیار کنی :
      یا منصب قضاوت را قبول کنی
      یا اولاد مرا تعلیم دهی و حدیث بیاموزی
      یا آن که یک مرتبه ، از غذای من بخوری
      شریک از پذیرفتن هر یک از این سه امر ابا داشت . لکن چون چـــــاره ندید 
      تاملی نموده و گفت : خوردن طعام آسانتر است بر من ، از آن دو امـــــــر .
      پس خلیفه امر کرد طباخ را که چند نوع طعام از مغز استــــــخوان و شکر و
      عسل تهیه کند و ...
      چون طعام آوردند ، شریک به مقدار کافی میل کرد و چون از خوردن فـــارغ
      گشت سر آشپز سر در گوش خلیفه کرد و گفت :
      بعد از این طعام ، شریک رستگار نخواهد شد هرگز !
      پس از آن شریک همنشین عباسیان شد ، تعلیم اولاد ایشان را عهـده دار
      گردید و نیز منصب قضاوت ایشان را هم پذیرفت !!
                                                             مروج الذهب - علی بن حسین مسعودی
         ---------------------------------------------------------------------------------------------
         ---------------------------------------------------------------------------------------------

    مطلب بعدی درباره پست مدرنیسم است . بعضی دوستان گله کردند
    چرا از سیاست و مقوله های آن نمینویسی! بابا این داستان ها خودش
    کلی سیاست توش نهفته اما برای اینکه دل شما را هم بدست بیارم !!
    بخونید :
    پست مدرنیسم ‍، مجموعه ای از تفکرات و نظریه ها در زمینه هــــای علم و
    معـــــرفت سیاست و هنر و ادیبات و ... و سرانجــــام معمـــــاری است که
    شاید با تســــــامح بتوان وجه مشترک همگی آنهــــــا را در نقد مدرنیسم و
    به چالـش خــــواندن مـــــواضع کلیدی و اســاسی مــــــدرنیسم دانست.در 
    میـــــــــان این مجموعه از تفکـــــــرات و نظـــریه هــــا یکدستی و هماهنگی
    ایجابی و اثباتی وجود ندارد ، بلکه بیشتر به چـــالش کشیدن مدرنیته است
    که آنها را زیر عنوان پست مدرن گــــــرد مــــی آورد ، پیشـــــوند پست را به
    ((بعد ، مابعد ، فرا و پسا )) و نظایر آن تــــرجمه کرده اند که همگی حکایت
    از نــــوعی گذشتن و عبور از یک مرحـــله به مرحـــــله ی دیگر می دهد . به
    تعبیری ، از مدرنیسـم به پسا - بعد مدرنیسم . اما اینکه آیا واقعا چنین تحول
    و عبوری صورت گرفته ، میان آراء و نظریه ها وحدتی وجود ندارد . منتقـــــدان
    پست مدرن،اصولا منکر چنین گذری هستندو اندیشه های پست مدرنیستی
    را در ادامه یا در بیشترین حالت ، ادامه ی منتقدانه مدرنیسم ارزیابی میکنند.
    برخی محتاطانه و با نـوعی همدلی آن را در حال گذر از مدرن به پست مدرن
    اشاره میکنند و سرانجام ، سرسخت ترین مدافعان پست مدرن تاکید دارند
    که دیگر مدرنیته و پایه های محـــــوری آن را بـــاید متعلق به گذشته ای که
    شتابان از ما دور میشود و فاصله می گــیرد دانست . در مورد اینکه چگونه
    پست مدرنیسم ،مدرنیته را به چالش طلبیده است ، بـاید گفت درک پست
    مدرنیسم بدون درک مــــــدرنیته و یا دست کم درکی که پست مدرنهـــا از
    مدرنیته دارند امکان پذیر نیست. طبعا در اینجا امکان بحث گسترده در مورد
    مدرنیته یــا آن گونه که دعوی آموزه ای پیدا می کند، یعنی مدرنیسم وجود
    ندارد و برای درک بیشـتر وبهتر این مقوله باید به کتابهای مدرنیسم و پست
    مدرنیسم مراجعه نمود.