سیاست

دقیقا 22 بهمن 75 را یادمه اون روز توی شهر ما روزی ابری بود ... خیابونها شلوغ و همه در رفت وآمد بودند . عمویم که بعد ها در عملیات رمضان شهید شد (روحش شاد) مرتبا با دوستانش میرفتند و برمیگشتند و از مردم ملحفه و دیگر مایحتاج جمع میکردند تا اینکه خبر آوردند بعلت گاز اشک آور بیهوش شده و در بیمارستان بسر میبرد . عموی دیگرم به دستش تیر کلت اصابت کرده بود و در بیمارستان بود ... همه و همه در رفت و آمد بودندتا انقلاب را به پیروزی رساندند ...

خداوند نعمت آزادی و استقلال را به مردم ایران ، مردمی که عاشق اهل بیت بودند و هستند عنایت فرمود و اختیار حکومتشان را در اختیار خودشون قرار داد تا این انقلاب زمینه ساز ظهور حضرت حجت (عج) در زمین شود انشاءالله ...

در طی این طریق دولت به همه گروهها سپرده شد . همه گروههایی که انقلاب و اسلام را قبول داشتند در طی این سه دهه بر ایران و در منصب دولت ایران جلوس کردند ... نهضت آزادی و ملی مذهبی ها ، جامعه روحانیت مبارز ، مجمع روحانیون مبارز ، تکنوکراتها ، حزب الله و ... همه و همه بر سر قدرت آمدند و هریک امتحان خود را پس دادند عده ای این توسعه را اصل گرفتند عده ای اون توسعه را ...

عده ای امریکا و غرب  و رابطه با آنها را مقصد دانستند . عده ای جنگ را اداره کردند. عده ای سازندگی را شروع کردند و بر طبل توسعه اقتصادی کوبیدند   . عده ای بنای توسعه سیاسی را گذاشتند و شعار آن را دادند و ... هرکس به زعم خود به پیشرفت این مملکت سهم داشند البته بعضی ها نیز خیانت کردند که حسابشون جداست ... بله هر دولتی به زعم خود این کشتی را مقداری جلو برد(بغیر از خیانتکارانی مثل بنی صدر) . بعضی ها کشتی را سریع بردند . بعضی ها چپ چپکی جلو  رفتند . بعضی ها راست راستکی جلو رفتند . اما باز هم جلو میرفتند و میروند ...

یکی از مسائلی که باعث شده این کشتی رو به جلو باشه این بوده که صاحب این مملکت از جنس حسین (ع) است و حسین (ع) کشتی نجات است و کشتی انقلاب ما دنباله رو حسین (ع) است .
و یکی از مسائلی که باعث شده سرعت حرکت این کشتی کند شود دیدهای محدود سیاسی و جناحی بوده است . ما (همه مون) هنوز یک ملت نشده ایم . هنوز به همدیگر مثل غریبه ها مینگریم در حالیکه همه ما مسلمانیم  ، همه ایرانی هستیم و اغلب مذهبمان هم یکی است ... چرا؟ چرا به یکدیگر اینجوری مینگریم ؟ چرا به هم مثل دشمن یا بدتر نگاه میکنیم ؟
مگر نه اینست که همه داعیه ی کار برای خدا داریم . اگر اینطور است و واقعا راستی میگویئم بیائیم اگر جناج مقابل ما حسن داشت آنرا ببینیم . اگر عیب داشت عیب خود بدانیم و به رفع آن کمک کنیم نه اینکه آنرا در بوق کنیم و چماق کنیم و بر سر هم بکوبیم . نکند این ها کفران نعمت شود و باز هم استقلال و آزادی و جمهوری این نظام از دست برود ... تا دیر نشده به خود بیائیم و منصف باشیم .

همه رئیس جمهوران از رجائی و خامنه ای و رفسنجانی و خاتمی و احمدی نژاد برای این مملکت دلسوز بودند ... همه دوست داشتند بهترین زندگی را برای تک تک افراد جامعه بوجود آورند اما مشکلات داخلی و خارجی مانع بوده است و اکثرا اطرافیان نادان ودوستان جاهل بودند که مشکلات زیادی را ایجاد کردند . اکثرشون از سر جهالت و اندکی از سر عناد به نفع دشمن و ضرر مملکت اعمالی را انجام دادند و روسای جمهور را در تنگنا قرار دادند و آب به آسیاب دشمن ریختند که الحمدالله رسوا شده اند و می شوند...

بیائیم به میمنت این روز مقدس یعنی 22 بهمن ما در خود تجدید نظر کنیم و به کمک و یاری هرکس که دولت را در اختیار دارد بشتابیم . بیائیم از دایره اخلاق و انصاف خارج نشویم و اگر نقدی داریم نقدمان هم منصفانه باشد و از سر دلسوزی ... اللهم الجعل عواقب امورنا خیرا