سلام اقا علي
دو داستان پر بود از عبرت. جمله امام موسي من رو متاثر كرد!
موفق باشيد.
در خلوت تنهايي ام به آن نگاه معصومانه ات مي انديشم كه چگونه عطوفت و مهرباني را به دايره نجابت سوق مي دهد. برق چشمانت خاطره درخشش گندمزارهاي طلايي را برايم زنده مي كند . آن لحظه كه باد از پهنه شان مي گذرد و گونه هاي زردشان را ملتهب از گرماي عشق مي كند ././.سلام...اميدوارم ايام بكام باشه..به داستان جالبي اشاره كرديد..بابهترين ارزوها براي شما.....ياحق
فكر نميكنين يكم بيشتر از خيلي عاطفانه مينويسين؟منظورم اينه كه خيلي به سياست ربط نداره.بابا جان ما بروز كن ديگه . ما ميايم اينجا به اميد اينكه يه مطلب سياسي باحال ببينيم ولي ما رو نااميد برميگردوني.من گريه كنم؟
سلام
درس است و تلنگري ...
زيباتر شد نام منبع حكايات خودتون رو هم ذكر ميكرديد
موفق باشيد
فكر كنم سوالم اين بو د كه در وبلاگ شما مطلبي از مركز اسناد لينك شده است يا نه
چون در آمار سايتهاي لينك دهنده به سايت ما اسم وبلاگ شما هم هست
اگر مطلب ديگري غير از اين گفته ام مرا با خبر كنيد هست به آدرسsardabir@irdc.ir
(بنام تو اي آرام جان )
عاشق با داشتن معشوق و يا با اميد آن ، خود را صاحب همه چيز مي بيند حتي اگر هيچ نداشته باشد و با نداشتن آن ، خود را صاحب هيچ نمي بيند حتي اگرش همه چيز باشد
وقتي هر صبح سفره ي دلمان را رو به آسمان مي گشاييم و زيارتنامه را روبروي چشمان پر آب مي گيريم و آنگاه كه دست ادب بر سينه مي گذاريم و سلام ميدهيم :
السلام عليك يا ابا عبدالله
و علي الارواح التي حلت بفنائك
در يك لحظه توده هاي بغض در گلويمان متراكم مي گردد و هواي دلمان ابري مي شود و هنگامي كه آسمان ديدگانمان در پيشگاه دلهاي سوخته باراني ميشود ، ناگهان ..... بوي خوش كربلا مشاممان را نوازش ميدهد
التماس دعا ..... يا علي مدد
آخرش كم آوردم. عجب خدايي داريم ما! كاش بيشتر حواسمون به سنتهاي الهي بود.
يا علي
سياه يا سفيد؟؟
سلام !
عالي بود....
اميد كه خدا بهمون توفيق بده
ياعلي
سلام بسيار خوب بود
موفق باشي علي آقا
التماس دعا
از اين مطلب من خيلي استفاده كردم خدا كنه همه قبل از مرگ براي خودمون توشه بر داريم
موفق و مويد از اين كه هميشه منو شر منده مي كنين ممنونم
برادر
مطلب عميق و قابل توجهي بود.
به نظر اين حقير سراسر دنيا خود مدرسه ايست و در اين مدرسه تنها انسانهاي زنده و بيدار دلند كه عبرت مي گيرند و تنها مردگان و كوردلانند كه عبرت پذير نيستند و ظلم و ستم را پيشه ي خود مي سازند بي آنكه بدانند بنا به تجربياتي كه تاريخ در اختيارمان قرار مي دهد هيچ ظلمي پايدار و بي جواب نمي ماند.