سیاست

   
    ________________________________________
    ________________________________________
                                           عبرت
    ________________________________________
    ________________________________________
    ((مروان بن محمد بن مروان بن حکم)) آخرین خلیفه ی بنی امیه بـود
    که به دست عباسیان در سال 132 هجری کشته شد . او نیز هماننـد
    اجــدادش بسی ظلم کرد . یکی از ظلمهــــایش این بود که زبان یکی
    از غلامانش را برید و دور انداخت ، گربه ای آمد و زبان را خورد !
    از قضا وقتی که مروان را کشتند ، سرش را از بدن جدا کردند و زبانش
    را بریدند و دور انداختند . همان گربه آمد و زبان او را خورد !!
    آری امام موسی کاظم که سلام خدا بر او باد میفرماید :
    چیزی را دیده ات نمی بیند مگر آن که در آن برای تو موعظه و عبرت
    است. (بحارالانوار، ج 71)
    و چه کم اند عبرت گیرنندگان و چه بسیارند عبرت نگیران !
    کاش میدانستیم و میدانستند ظلم و ستم پایدار نیست ، پایدار که
    نیست هیچ . همان بلا و ستم بازخوردی دارد که نه تنها در جهان
    باقی که در جهان فانی نیز دامنگیر انسان میشود . مخصوصا آنهایی
    که در مسند یا صاحب قدرتی هستند ...
    میگویند مردی با همسر خود نشسته بود و مرغ بریان میخوردند.
    درویشی بر در خانه ایشان درخواست غذا کرد . مرد توجهی نکرد و 
    همچنان طعام خورد و درویش محروم شد.
    مدتی بعد محنت و فقر روی به وی آورد ، بطوری که همسرش از وی
    طلب جدایی کرد و شوهر دیگری اختیار نمود.
    روزی همین زن با شوهر دوم خویش نشسته بود و نان و مرغ بریان
    میخوردند که درویشی آمد و طعام خواست . شوهر گفت : از مرغ و
    نان به او بده .
    زن مرغ و نان به درویش داد و چون باز آمد گریست!
    شوهر دلیل گریه ی او پرسید . زن گفت : قصه ای غریب مشاهده
    کردم . گفت : چه بود ؟ زن گفت : این درویش ، شوهر اول من بود
    که در چنین وضعی ، درویشی را از طعام محروم کرد.
    شوهر دوم نیز بگریست و گفت : عجب تر آنکه درویش اول من بودم!
    و یقین است که شوی اول تو به واسطه ی بخیلی خودش چنین
    منقلب گشته است .
            فاعتبروا یا اولی الابصار