سربازان امریکایی و استرسهای فکری و روحی
روزنامه آمریکایی «واشنگتنپست» امروز چهارشنبه با عنوان «گزارش سربازان آمریکایی مبتلا به استرسهای فکری و روحی» به این مسئله پرداخته و نوشته است: بیش از یک نفر از هر سه سرباز آمریکایی، که در عراق خدمت کردهاند، نیازمند دریافت کمکهای درمانی برای مشکلات روانی خود هستند.
بنا به گزارش جامع کارشناسان روانشناسی ارتش آمریکا، که روی زنان و مردان نظامی بازگشته از عراق، افغانستان و دیگر مناطق دنیا آزمایش میکنند، بیش از سیصدهزار سرباز و تفنگدار آمریکایی، به خاطر اثرات روانی درگیریهای موجود در عراق، در رنجند.
در این میان، کسانی که از عراق بازگشتهاند، استرسهای روانی بیشتری دارند، زیرا بیش از همه، شاهد زخمی و کشته شدن مردم بودهاند و درگیریهای بیشتری داشتهاند، به همین دلیل، افکار پرخاشگرایانه و نیز خودکشی به سراغ آنان آمده است. تعداد این سربازان که به خاطر اختلالات روانی در بیمارستان بستری شدهاند، دو برابر کسانی است که از افغانستان بازگشتهاند. بیشتر آنان، همیشه خود را در معرض خطر تهدید به مرگ میبینند.
از این تعداد بیماران روانی، 2411 تن از آنان در صدد خودکشی برآمدهاند و 12 تا 20 درصد سربازان آمریکایی تا مدتها به استرس روانی ـ پس از پشت سر گذاردن ضایعات روحی دردناک ـ دچارند که اغلب به صورت یادآوری خاطرات گذشته و کابوسهای شبانه و افکار مزاحم است که فرد را از کار و زندگی باز میدارد.
روانشناسان، راهنمای مناسبی برای پیشبینی تعداد افرادی که در آینده به این رقم فعلی افزوده خواهند شد، ندارند.
به گفته محققان آمریکایی، دوسوم سربازان آمریکایی بازگشته از عراق، بهرهمند از روشهای درمانی نیستند. به گونهای که محدودیتهای بودجه، نگرانیهای بسیاری را از بابت هزینه درمانی سربازان بیمار نیازمند به وجود آورده و به دنبال آن، مسئولان بخشهای درمانی را دچار مشکل ساخته است.
«کلن چارلز دابلیو هوج» از بخش روان ـ درمانی و اعصاب در مرکز تحقیقات «والتر رید» ارتش، طی گزارشی که در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر ساخت، گفت: هیچ خط مقدمی در عراق وجود ندارد. افرادی که در خیابانها به گشتزنی مشغولند، بیشتر از افرادی که مستقیما درگیر میشوند، در معرض خطرند و سربازانی که در پایگاهها مستقرند، هدف آتشبار و کشتار هستند. رئیس انجمن روانشناسی آمریکا میگوید که وی از تعداد زیاد افراد نیازمند کمک، شگفتزده نیست.
رئیس مرکز ملی تأمین مالی جنگ خلیج فارس که سازمانی غیرانتفاعی و حامی حقوق سربازان است، میگوید: 80 تا 85 درصد این سربازان شاهد رویدادهای دردناکی چون درگیری با دشمن، کشتن شدن مردم، دوستان و حملات انتحاری بودهاند.
در ویتنام، مناطق امنتری وجود داشت که افراد در آنجا پناه میگرفتند و تجدید نیرو میکردند، اما در عراق، مکانهایی چنین، وجود ندارد و همه جای آن منطقه جنگی است.
بنا به گزارش جامع کارشناسان روانشناسی ارتش آمریکا، که روی زنان و مردان نظامی بازگشته از عراق، افغانستان و دیگر مناطق دنیا آزمایش میکنند، بیش از سیصدهزار سرباز و تفنگدار آمریکایی، به خاطر اثرات روانی درگیریهای موجود در عراق، در رنجند.
در این میان، کسانی که از عراق بازگشتهاند، استرسهای روانی بیشتری دارند، زیرا بیش از همه، شاهد زخمی و کشته شدن مردم بودهاند و درگیریهای بیشتری داشتهاند، به همین دلیل، افکار پرخاشگرایانه و نیز خودکشی به سراغ آنان آمده است. تعداد این سربازان که به خاطر اختلالات روانی در بیمارستان بستری شدهاند، دو برابر کسانی است که از افغانستان بازگشتهاند. بیشتر آنان، همیشه خود را در معرض خطر تهدید به مرگ میبینند.
از این تعداد بیماران روانی، 2411 تن از آنان در صدد خودکشی برآمدهاند و 12 تا 20 درصد سربازان آمریکایی تا مدتها به استرس روانی ـ پس از پشت سر گذاردن ضایعات روحی دردناک ـ دچارند که اغلب به صورت یادآوری خاطرات گذشته و کابوسهای شبانه و افکار مزاحم است که فرد را از کار و زندگی باز میدارد.
روانشناسان، راهنمای مناسبی برای پیشبینی تعداد افرادی که در آینده به این رقم فعلی افزوده خواهند شد، ندارند.
به گفته محققان آمریکایی، دوسوم سربازان آمریکایی بازگشته از عراق، بهرهمند از روشهای درمانی نیستند. به گونهای که محدودیتهای بودجه، نگرانیهای بسیاری را از بابت هزینه درمانی سربازان بیمار نیازمند به وجود آورده و به دنبال آن، مسئولان بخشهای درمانی را دچار مشکل ساخته است.
«کلن چارلز دابلیو هوج» از بخش روان ـ درمانی و اعصاب در مرکز تحقیقات «والتر رید» ارتش، طی گزارشی که در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر ساخت، گفت: هیچ خط مقدمی در عراق وجود ندارد. افرادی که در خیابانها به گشتزنی مشغولند، بیشتر از افرادی که مستقیما درگیر میشوند، در معرض خطرند و سربازانی که در پایگاهها مستقرند، هدف آتشبار و کشتار هستند. رئیس انجمن روانشناسی آمریکا میگوید که وی از تعداد زیاد افراد نیازمند کمک، شگفتزده نیست.
رئیس مرکز ملی تأمین مالی جنگ خلیج فارس که سازمانی غیرانتفاعی و حامی حقوق سربازان است، میگوید: 80 تا 85 درصد این سربازان شاهد رویدادهای دردناکی چون درگیری با دشمن، کشتن شدن مردم، دوستان و حملات انتحاری بودهاند.
در ویتنام، مناطق امنتری وجود داشت که افراد در آنجا پناه میگرفتند و تجدید نیرو میکردند، اما در عراق، مکانهایی چنین، وجود ندارد و همه جای آن منطقه جنگی است.