خبر خوش هسته ای و پیامدهای آن
•
اعلام دستیابی ایران به فناوری غنی‌سازی اورانیوم با آزمایش موفق پانل 164 تایی سانتریفیوژ، واکنش‌های متفاوتی در غرب و به ویژه ایالات متحده آمریکا داشته است.
به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، هرچند برخی نظیر رایس و بولتون این پدیده را ناشی از ضعف سازمان ملل دانسته و خواستار شدت عمل شورای امنیت در برابر ایران شده‌اند، بسیاری از طیف‌های فکری این کشور خواستار دادن هویج تازه به ایران و حل مشکل با این کشور شده‌اند.
«واشنگتن‌پست» نوشت: موضوع بی‌‌اعتنا و مبارزه طلبانه ایران، دست‌های آمریکا را برای دادن پاسخ مناسب بسته است.
«کلیفورد کوپکان»، تحلیلگر گروه تحقیقاتی اوراسیا گفته که مرتبا ما بر اساس جهت و روش دیپلماسی تهدید و اجبار تلاش کرده‌ایم و ایرانی‌ها فقط یک پیام خیلی واضح و روشن از موضع خود، اعلام کردند: «خوش‌رفتاری فایده ندارد»، این روش هیچ‌وقت کاری از پیش نمی‌برد و تنها راه دیپلماتیکی که ما تاکنون آن را امتحان نکرده‌ایم، معامله و مذاکره مستقیم است.
«ریچارد.ان.هاس»، مقام ارشد دولتی سابق بوش، در شورای روابط خارجی آمریکا که ریاست آنجا را بر عهده دارد، طرحی را پیشنهاد کرده که ایران بتواند به غنی‌سازی بسیار محدود بپردازد که البته همراه با نظارت و برخورداری از یک‌سری منافع اقتصادی و تضمینات امنیتی است و در آن موقع اگر ایران شرایط را نقض کرد، عواقبی جز اعمال تحریمات و رویارویی با یک فشار نظامی قابل تصور نخواهد داشت.
«جان بولتون» نیز با مد نظر قرار دادن قطعنامه تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل، گفت: کاملا آشکار است که ایران نه تنها با اعلام آغاز فعالیت غنی‌سازی‌اش، بلکه با اعتراف به این‌که خود را آماده بهره‌برداری از پنجاه هزار سانتریفیوژ کرده، به شورای امنیت اهانت کرده است.
«آندری دنیسف» نماینده روسیه در سازمان ملل گفته که هنوز برای رسیدن به یک قضاوت درست در مورد ایران و اهداف نهایی هسته‌ای‌اش زود است. وی با اظهار نگرانی از بررسی گزینه‌های نظامی دولت بوش در مورد ایران گفته که ما تحریم‌ها را نمی‌پسندیم و تحمیل هرگونه فشار و زور را دوست نداریم. به این مسئله باید سیاسی و دیپلماتیک نگاه کرد.
به هر ترتیب، بوش راه چاره پیش روی خود را نسبت به گذشته محدودتر یافته است و به نظر می‌رسد که ایرانی‌ها در برابر مواضع سازمان ملل فارغ‌البال و آسوده‌خاطر هستند.
از سوی دیگر، چین و روسیه هم موافق تحریم‌های اقتصادی نیستند. بنا به اظهارات تحلیلگران و دستیاران بوش، مشکل اساسی او این است که ایران نسبت به گذشته و آن زمانی که واشنگتن و شرکای آن به امید استفاده از اهرم‌های دیپلماتیک در مورد ایران تلاش می:ردند، نفوذناپذیری بیشتری دارد.
برخی مقام‌های دولتی بوش در مورد این‌که بتوانند یک راه‌حل ممکن پیدا کنند، شک و تردید زیادی دارند و اذعان کرده‌اند که بعد از کره شمالی، عضو دوم محور شرارت بوش نیز به رغم اعتراضات و نارضایتی آمریکا، نهایتا موفق به تولید بمب هسته‌ای خواهد شد.
«ری تکیه»، مشاور ارشد شورای روابط خارجی آمریکا در حالی که با ارائه چند پیشنهاد جالب کوچک دفتر بوش را ترک می‌کرد، گفته که در این موقعیت گزینه‌های شما مناسب به نظر نمی‌رسند و به زور می‌‌توان به آنان تکیه کرد و چاره دیگر ما ساختن و کنار آمدن با این موضوع است و من فکر می‌کنم که این امر اتفاق خواهد افتاد.
«کلن کرولی»، دستیار شورای امنیت ملی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری کلینتون گفته که طرح A آمریکا وارد آوردن فشارهای مالی و اقتصادی است که ایران به آن تن درخواهد داد و تسلیم خواهد شد و طرح B نیز وجود ندارد
به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، هرچند برخی نظیر رایس و بولتون این پدیده را ناشی از ضعف سازمان ملل دانسته و خواستار شدت عمل شورای امنیت در برابر ایران شده‌اند، بسیاری از طیف‌های فکری این کشور خواستار دادن هویج تازه به ایران و حل مشکل با این کشور شده‌اند.
«واشنگتن‌پست» نوشت: موضوع بی‌‌اعتنا و مبارزه طلبانه ایران، دست‌های آمریکا را برای دادن پاسخ مناسب بسته است.
«کلیفورد کوپکان»، تحلیلگر گروه تحقیقاتی اوراسیا گفته که مرتبا ما بر اساس جهت و روش دیپلماسی تهدید و اجبار تلاش کرده‌ایم و ایرانی‌ها فقط یک پیام خیلی واضح و روشن از موضع خود، اعلام کردند: «خوش‌رفتاری فایده ندارد»، این روش هیچ‌وقت کاری از پیش نمی‌برد و تنها راه دیپلماتیکی که ما تاکنون آن را امتحان نکرده‌ایم، معامله و مذاکره مستقیم است.
«ریچارد.ان.هاس»، مقام ارشد دولتی سابق بوش، در شورای روابط خارجی آمریکا که ریاست آنجا را بر عهده دارد، طرحی را پیشنهاد کرده که ایران بتواند به غنی‌سازی بسیار محدود بپردازد که البته همراه با نظارت و برخورداری از یک‌سری منافع اقتصادی و تضمینات امنیتی است و در آن موقع اگر ایران شرایط را نقض کرد، عواقبی جز اعمال تحریمات و رویارویی با یک فشار نظامی قابل تصور نخواهد داشت.
«جان بولتون» نیز با مد نظر قرار دادن قطعنامه تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل، گفت: کاملا آشکار است که ایران نه تنها با اعلام آغاز فعالیت غنی‌سازی‌اش، بلکه با اعتراف به این‌که خود را آماده بهره‌برداری از پنجاه هزار سانتریفیوژ کرده، به شورای امنیت اهانت کرده است.
«آندری دنیسف» نماینده روسیه در سازمان ملل گفته که هنوز برای رسیدن به یک قضاوت درست در مورد ایران و اهداف نهایی هسته‌ای‌اش زود است. وی با اظهار نگرانی از بررسی گزینه‌های نظامی دولت بوش در مورد ایران گفته که ما تحریم‌ها را نمی‌پسندیم و تحمیل هرگونه فشار و زور را دوست نداریم. به این مسئله باید سیاسی و دیپلماتیک نگاه کرد.
به هر ترتیب، بوش راه چاره پیش روی خود را نسبت به گذشته محدودتر یافته است و به نظر می‌رسد که ایرانی‌ها در برابر مواضع سازمان ملل فارغ‌البال و آسوده‌خاطر هستند.
از سوی دیگر، چین و روسیه هم موافق تحریم‌های اقتصادی نیستند. بنا به اظهارات تحلیلگران و دستیاران بوش، مشکل اساسی او این است که ایران نسبت به گذشته و آن زمانی که واشنگتن و شرکای آن به امید استفاده از اهرم‌های دیپلماتیک در مورد ایران تلاش می:ردند، نفوذناپذیری بیشتری دارد.
برخی مقام‌های دولتی بوش در مورد این‌که بتوانند یک راه‌حل ممکن پیدا کنند، شک و تردید زیادی دارند و اذعان کرده‌اند که بعد از کره شمالی، عضو دوم محور شرارت بوش نیز به رغم اعتراضات و نارضایتی آمریکا، نهایتا موفق به تولید بمب هسته‌ای خواهد شد.
«ری تکیه»، مشاور ارشد شورای روابط خارجی آمریکا در حالی که با ارائه چند پیشنهاد جالب کوچک دفتر بوش را ترک می‌کرد، گفته که در این موقعیت گزینه‌های شما مناسب به نظر نمی‌رسند و به زور می‌‌توان به آنان تکیه کرد و چاره دیگر ما ساختن و کنار آمدن با این موضوع است و من فکر می‌کنم که این امر اتفاق خواهد افتاد.
«کلن کرولی»، دستیار شورای امنیت ملی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری کلینتون گفته که طرح A آمریکا وارد آوردن فشارهای مالی و اقتصادی است که ایران به آن تن درخواهد داد و تسلیم خواهد شد و طرح B نیز وجود ندارد